|
Półkozie.
W polu czerwonym ośla
głowa srebrna. W klejnocie nad hełmem w koronie pół rogatego kozła w prawo.
Polski rycerz Stawisz dowodził obroną zamku Eczech, oblężonego przez pogan.
Załoga grodu broniła się długo i mężnie. Oblegający postanowili więc wziąć
zamek głodem.
Kiedy zaczynało już brakować
oblężonym żywności, Stawisz rozkazał zabić osła kozę, a posmarowane ich
krwią skóry wołowe porozwieszać na ścianach zamku i powyrzucać za mury.
Nieprzyjaciel widząc to doszedł do wniosku, że załoga fortecy ma jeszcze
dużo jedzenia i odstąpił od oblężenia. Na pamiątkę tego zdarzenia Stawisz
otrzymał herb z oślą głową i kozą.
Półkozic był najbardziej
rozpowszechniony na ziemi krakowskiej, lubelskiej, rawskiej, ruskiej, sandomierskiej,
sieradzkiej, a po unii w Horodle - na Litwie. |
Używały go następujące
rodziny: Bietkowski, Błażowski, Błędowski, Bogumiłowicz, Bogusz, Borzęcki,
Breński, Brzostowski, Chmielewski, Czarnkowski, Czyżowski, Dankowski, Dąbkowski,
Dłuski, Dobroszewski, Garliński, Gostyński, Gradowski, Grodowski, Gutowski,
Hińcza, Horecki, Jedleński, Jurkowski, Krzywkowski, Kukiel, Kurdwanowski,
Laskowski, Leśniewicz, Ligęza, Lipnicki, Machnicki, Marszowski, Mikołajewski,
Młodecki, Młodnicki, Nasiłowski, Niewiarowski, Nikiel, Niwiński, Nowowiejski,
Pachowski, Pawłowski, Perakładowski, Piestrzecki, Pikarski, Plichta, Potrykowski,
Przemankowski, Przeradowski, Radziejewski, Rokosz, Rzeszowski, Sawnowski,
Sepichowski, Siestrzeniec, Skotnicki, Sławiec, Stamirowski, Stawisz, Strzałowski,
Świderski, Świdziński, Świeczka, Świeżyński, Tabor, Wawrowski, Wielepnicki,
Wielowiejski, Wilski, Wojeński, Wolski, Wołczek, Wrocimowski, Zagwoyski,
Zakrzewski, Załazowski, Zawisza, Ziemblicki. |
|